بازاین چه شورش است که درخلق عالم است

گـــویـــا کـــه روز اول مـــاه مــحــرم اسـت

 

شـال عـزا بـه گـردن و رخـت سـیه به تن

حتی سیاه پوش شما عرش اعظم است

 

ما با شما به سوی جنان بال می زنیم

جنت بدون روی شما چون جهنم است

 

مــا مـجـلس عـزای تـو را گـرم کرده ایم

این اشک شور در غمتان آب زمزم است

 

یـا فـاطـمـه بـرای شـمـا گریه می کنیم

گر کل سال گریه کنیم باز هم کم است

 

مــا داغــدار غــربـت زهـرای اطـهـریـم

هرچند عمر مادرمان مثل گل کم است

 

پـایـان ایـن غـزل ظـفـر از مـحـتـشم شنو

باز این چه نوحه وچه عزا وچه ماتم است

از  وبلاگ یکی از دوستان اقای حامد ظفر