گنجینه اشعار الزهرا

_{کربلا قبله ارباب کرم پیدا شد}

_{در بیابان بلا کعبه غم پیدا شد}
_{اولین منزل صحرای قدم پیدا شد}
_{زین سفر مقصد ما کرببلا بوده و هست}
_{کربلا قبله ارباب کرم پیدا شد}
_{ای به احرام دل سوخته محرم شدگان}
_{بارها را بگشائید حرم پیدا شد}
_{گفت زینب چه زمینی است خدایا که از ان}
_{لرزه بر اهل دل و جان حرم پیدا شد}
_{تا در این دشت نهادیم قدم دردل ما}_{رنج و اندوه بلا از پی هم پیداشد}

_{با لب غرق خون دارد این زمزمه}
_{سوی کوفه میا، پسر فاطمه}
_{یا حسین، یا حسین}
_{یا حسین، یا حسین}

_***_{ای حسین جان ببین قلب سوزانِ من}
_{گشته خون جاری از لب و دندانِ من}
_{یا حسین، یا حسین}
_{یا حسین، یا حسین}
_***_{مسلم بن عقیل گفت و بالای بام}
_{ای عزیز دل فاطمه السلام}
_{یا حسین، یا حسین}
_{یا حسین، یا حسین}

_{دل من بر سر این دار صفایی دارد}

_{وه که این شهر چه بام و چه هوایی دارد}

_{خانه ی پیرزنی خلوت زاویه من}

_{هر که شد وحی به او، غار حرایی دارد}

_{شب که شد داد زدم کوفه میا کوفه میا}

_{مرغ حق در دل شب صوت رسایی دارد}

_{پیکرم تا به زمین خورد صدا کرد حسین}

_{شیشه از بام که افتاد صدایی دارد}

_{پشت دروازه مرا فاتحه ای مهمان کن}

_{تا بدانند که این کشته خدایی دارد}

_{هم سرم بی بدن و هم بدنم بی کفن است}

_{حالم از قسمت آینده نمایی دارد}

_{در سر بی بدنم هست هزاران نکته}

_{سورهٔ ما نیز بسم الله و بایی دارد}

_{دید خورشید که در بردن این نامه شدم}

_{دست بر دامن هر ذره که پایی دارد}

_{به زیر تیغم و این آخرین سلام من است}

_{سلام من به حسینی که او امام من است}

_{سلام من به مرادم به سیدالشهداء}

_{که مقتدای من و شاهد قیام من است}

_{چگونه صبر کنم در غیاب حضرت تو}

_{که بی حضور تو این زندگی حرام من است}

_{اگرچه دورم از آن آستان، دلم با توست}

_{که ذکر خیر تو کار علی الدّوام من است}

_{اگر چه خون به دلم کرده اند شکر خدا}

_{که در طریق وفا استوار گام من است}

_{غروبم از غم غربت اگر چه لبریز است}

_{خوشم که عطر وصال تو در مشام من است}

_{مرا به مژده دیدار تو امیدی نیست}

_{غم جدائی تو همدم مدام من است}

_{مگر که شهد شهادت به جام من ریزند}

_{که در فراق تو چندی است تلخ کام من است}

_{به راه عشق نخستین فدایی تو منم}

_{سفیر خاص توام این صدای عام من است}

_{وجود پاک تو را چشم زخم تا نرسد}

_{دعا به حضرت تو کار صبح و شام من است}

_{مباش راهی کوفه به شوق دعوت خلق}

_{در آخرین نفس این آخرین پیام من است}

_{خوشم که بر سر عشقت سرم رود بر باد}

_{سر بریده ی من پرچم قیام من است}

_{کارش میان معرکه بالا گرفته بود}

_{شمشیر را به شیوه مولا گرفته بود}

_{تنها میان مردم بیعت فروش شهر}

_{انبوه کینه دور و برش را گرفتهبود}

_{دلواپسی غریبی امروز خود نبود}

_{اما دلش به خاطر فردا گرفتهبود}

_{دیدی که از ارادت دیرینه حسین}

_{یک کوفه زخم در بدنش جا گرفتهبود}

_{با سنگ پای بیعت او مهر می زدند}

_{باور نكرد از همه امضا گرفتهبود}

_{این شهر خواب بود و ندانست قدر او}

_{هو شب بوای مردمش احیا گرفتهبود}

_{جرمش چه بود؟ نسبت نزدیک با علی}

_{أن شعلهها برای همین پاگرفته بود}

_{شاعر: محمد ارجمند}

_{کوفه ای کـــــعبۀ جانبازی من کـــوفه ای سنگر سربازی من}

_{کوفه تـــــو خاطرۀ عشق منی تــــــو نمایشگر سر مشق منی}

_{کـــــــوفه ای شاهد شمع ازلی شــــــاهد سوز و مناجات علی}

_{سرخ محراب تو از خون خداست کــــــــــوفه بام تو مرا کوی مناست}

_{کوفه اهـــل تو مرا چون دیدند دستــــــــم اول همگی بوسیدند}

_{جملـــــــه گفتند که مهمان آمد نائب مظهـــــر قــــــــــرآن آمد}

_{لیـــــک پیمان ز جفا بشکستند شب درِ خــــــــانه برویم بستند}

_{کوفه یک تن برُخم در نگشود و آنکه بگشود بجز طوعه نبود}

_{کــــوفه ای کاش عزیز زهرا نــــــکند رو سوی این قوم دغا}

_{بنویسید مرا یار اباعبدالله}

_{اولین بنده ي دربار اباعبدالله}

_{منتظر مانده دیدار اباعبدالله}

_{من کجا و سر بازار اباعبدالله}

_{تا خداهست خریدار اباعبدالله}

_{عاشق آن است که دیدار کند یارش را}

_{بارها جان بدهد دید اگر دارش را}

_{باز آماده کند جان دگر بارش را}

_{فاطمه پیش خدا، پیش برد کارش را}

_{هر که افتاد پی کار اباعبدالله}

_{من پرم را به روي دست گرفتم،دیدم}_..._{جگرم را به روي دست گرفتم،دیدم}_..._{سپرم را به روي دست گرفتم،دیدم}_..._{تا سرم را روي دست گرفتم،دیدم}_..._{راهم افتاده به بازاراباعبدالله}

_{وقت هجران به گریبان چه نیازي دارم}

_{به دل بی سروسامان چه نیازي دارم}

_{با لب پاره به دندان چه نیازي دارم}

_{به سرشانه اینان چه نیازي دارم}

_{تا سرم هست به دیوار اباعبدالله}

_{قبل از آنیکه بیایدخبرم راببرید}

_{زیرپایش مژه چشم ترم راببرید}

_{محضرش دست به دست این جگرم راببرید}

_{گرسرم را و سر دو پسرم راببرید}

_{باز هستیم بدهکار اباعبدالله}

_{سنگهاخوب نشستندبه پاي لب من}

_{لب من ریخت و پیچید صداي لب من}

_{طیب الله به این لطف و وفاي لب من}

_{بعد ازین آب حرام است براي لب من}

_{بسکه لبریزم و سرشار اباعبدالله}

_{مانده ازجلوه والاي توحیران،مسلم}

_{جان خود ریخت به پاي توبه یک آن،مسلم}

_{عید قربان شهان،هست فراوان مسلم}

_{من به قربان تونه...جان هزاران مسلم}

_{تازه قربان علمداراباعبدالله}

_{به ولاي تو نداده ست اذان،هیچکسی}

_{وا نکرده ست به شان تو دهان،هیچکسی}

_{مثل مسلم نبود دل نگران،هیچکسی}

_{بخداوند که در هر دو جهان،هیچکسی}_..._{مثل من نیست گرفتاراباعبدالله}

_{پیکرم وقف نوك پا زدن طفلان شد}

_{کوچه کوچه سر من بود که سرگردان شد}

_{چه خیالی ست که بازیچه ي این و آن شد}

_{یا که برعکس به میخی تنم آویزان شد}

_{دست حق باد نگهدار اباعبدالله}

+ نوشته شده در یکشنبه ۱۳۹۱/۰۷/۳۰ ساعت 20:42 توسط وحید مالکی |

گنجینه اشعار الزهرا

نوشته‌های پیشین

آرشیو موضوعی

پیوندها